ชีวิตเด็กปี1 เฟรชชี

ในที่สุดผมก็ได้เข้าสู่รั่วมหาลัยซักที ถึงแม้จะไม่ใช้มหาลัยที่มีชื่อเสียงระดับประเทศเหมือนมหาลัยอื่นๆก็ตาม แต่ผมก็มีความภูมิใจในคณะของตัวเอง  ผมศึกษาอยู่คณะวิทยาการจัดการโปรแกรมวิชานิเทศศาสตร์บัณฑิต สาขาวิชาการสื่อสารสื่อใหม่ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย  ชีวิตในรั่วมหาวิทยาลัยอาจจะเป็นประสบการณ์ใหม่ๆ  ที่ผมต้องการจะมาค้นหา  เพราะผมจบ ปวส. มาจากวิทยาลัยอาชีวะศึกษาเชียงราย เป็นวิทยาลัยสายอาชีพซึ่งผมเรียนจบก็ได้งานทำเลย สำหรับใครหลายคนก็อาจจะเรียนจบ มีงานทำที่ดีก็จบ แต่สำหรับผมมันไม่ใช่แค่นั้นเรียนจบ มีงานทำ มีเงินเดือนใช้  แต่มันยังขาดอะไรบางอย่าง ซึ่งเป็นเหตุผลที่ทำให้ผมตัดสินใจลาออกจากงานเพื่อมาตามหาสิ่งที่ขาด สิ่งๆ นั้นก็คือการได้มาใช้ชีวิตเป็นเด็กมหาลัย  การได้มาใช้ชีวิตเด็กปีหนึ่งมันทำให้ผมได้ประสบการณ์ใหม่ ๆ ประสบการณ์ที่หาไม่ได้จากการทำงาน ประสบการณ์ที่หาไม่ได้จากการเรียนระดับสายวิชาชีพ หลายคนคงจะตั้งข้อสงสัยว่าอายุมากกว่าแล้วทำไมต้องมาร่วมกิจกรรมรับน้อง  มาให้รุ่นพี่ที่อายุน้อยกว่าสั่งอย่างนั้น สั่งอย่างนี้ “ก็ผมเสียเงินมาซื้อประสบการณ์ในรั่วมหาลัยนิ ไม่ไปก็ขาดทุนสิครับ” ถ้ากิจกรรมมันไม่กระทบกับงานของผม ผมก็พยายามที่จะเข้าร่วมให้ได้มากที่สุด

 เพราะกิจกรรมระหว่างรุ่นพี่กับรุ่นน้องมันได้อะไรมากกว่าที่คิด อย่างน้อยก็ได้ความสามัคคีมาละหนึ่งอย่างครับ  กิจกรรมแรกในรั่วมหาวิทยาลัยของผมก็คือ การปฐมนิเทศนักศึกษาใหม่ซึ่งเป็นการปฐมนิเทศการต้อนรับและการใช้ชีวิตในรั่วมหาวิทยาลัยของนักศึกษาใหม่ กิจกรรมที่สองคือการเชื่อมสัมพันธ์ระหว่างรุ่นพี่กับรุ่นน้องนิเทศศาสตร์  กิจกรรมที่สามคือการทำกิจกรรมร่วมกันของนักศึกษาใหม่ในรั่วมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย ซึ่งมีการเดินไปตามฐานต่างๆในรั่วมหาวิทยาลัย และมีการแนะนำสถานที่ต่างๆ เพื่อให้นักศึกษาใหม่ได้รู้ และมีการแนะนำเกี่ยวกับการปฏิบัติตัวให้เหมาะสมในการใช้ชีวิตอยู่ในรั่วมหาวิทยาลัย  และมีการเล่นเกมส์สนทนาการต่างๆ  เพื่อทำให้นักศึกษาใหม่ และรุ่นพี่มีความคุ้นเคยกันและทำความรู้จักกันให้มากขึ้น  การทำกิจกรรมร่วมกันทำให้เด็กปีหนึ่ง และรุ่นพี่เริ่มรู้จักกันที่ละคน สองคนเริ่มรู้จักกันมากขึ้นเรื่อยๆ พอเสร็จจากการทำกิจกรรมของมหาวิทยาลัย ก็มีกิจกรรมของคณะคือการเชื่อม สัมพันธ์ของนักศึกษาคณะวิทยาการจัดการ  ก็จะมีการร่วมเล่นเกมส์สันทนาการตามฐานต่างๆของคณะวิทยาการจักการ การที่ผมได้มาใช้ชีวิตอยู่ในมหาวิทยาลัยมันทำให้ผมรู้ว่า ในรั่วมหาวิทยาลัยไม่ได้มีแต่การเรียนเพื่อหาความรู้เพียงอย่างเดียว  แต่ยังมีกิจกรรมอีกมากมายที่ให้เด็กมหาลัยได้ทำเพื่อเพิ่มความบันเทิงและความสามัคคีระหว่างนักศึกษาอีกด้วย

  และมีกิจกรรมอีกหนึ่งกิจกรรมของคณะวิทยาการจัดการที่ผมมีโอกาสได้เข้าร่วมกิจกรรมนั้นก็คือกิจกรรมการประกวดดาวเดือนของคณะวิทยาการจัดการและการแข่งขัน“บูม” ซึ่งการแข่งขันบูมนี้เองที่ทำให้เกิดความสามัคคีระหว่างเพื่อนๆในสาขาวิชา เพราะการที่เราจะบูมได้พร้อมเพียงกันนั้น เราต้องมีการฝึกซ้อมกันอยู่หลายวัน มีบางคนที่ท้อบ้าง บางคนก็ติดภารกิจบ้าง  แต่ถึงยังไงพอถึงวันแข่งขันพวกเราทุกคนก็พร้อมที่จะทำมันออกมาเต็มที่  จนประสพความสำเร็จในที่สุดพวกเรา “ สื่อใหม่ “  ก็แข่งบูมได้ที่สอง ซึ่งมันเป็นความสำเร็จก้าวแรกของนักศึกษาใหม่ ชาวนิเทศศาสตร์ การสื่อสารสื่อใหม่ที่ได้ทำกิจกรรมร่วมกันจนประสพความสำเร็จ 

ใบปริญญานั้นอาจจะไม่ใช่เป้าหมายที่ผมหวัง  แต่เป็นความรู้และประสบการณ์ในรั่วมหาวิทยาลัยต่างหากที่ผมต้องการ ถ้ามีโอกาสผมอยากจะหาทีมเพื่อเข้าร่วมการประกวด ตามงานประกวดต่างๆ ตามความฝันที่ผมตั้งใจ